آموزش نماز

آثار و برکات نماز

آموزش نماز

آثار و برکات نماز

احکام تیمّم


مسأله 713: در هفت مورد به جاى وضو و غسل باید تیمّم کرد:
1 - آب نباشد. 2 - دسترسى به آب نداشته باشد. 3 - استعمال آب ضرر داشته باشد. 4 - خطر تشنگى باشد. 5 - آبى که هست تنها براى پاک کردن نجاست بدن و لباس کافى باشد. 6 - آب مباح نباشد. 7 - وقت تنگ باشد.

مورد اوّل
مسأله 714: هرگاه تهیّه آب به مقدار وضو یا غسل ممکن نباشد، باید تیمّم کند، پس اگر انسان در آبادى باشد، باید براى تهیّه آب وضو و غسل به قدرى جستجو کند که از پیدا شدن آن، نااُمید شود و اگر در بیابان باشد، چنانچه زمین آن پست و بلند است، باید در هریک از چهار طرف، به اندازه پرتاب یک تیر قدیمى که با کمان پرتاب مى کردند در جستجوى آب برود و اگر زمین آن پست و بلند نیست، باید در هر طرف به اندازه پرتاب دو تیر جستجو نماید.

مسأله 715: اگر بعضى از چهار طرف، هموار و بعضى دیگر پست و بلند باشد باید در طرفى که هموار است، به اندازه پرتاب دو تیر و در طرفى که هموار نیست، به اندازه پرتاب یک تیر، جستجو کند.

مسأله 716: هر طرفى که یقین دارد آب نیست، جستجو در آن طرف لازم نیست.

مسأله 717: کسى که وقت نماز او تنگ نیست و براى تهیّه آب وقت دارد، اگر یقین دارد در مکانى دورتر از مقدارى که باید جستجو کند، آب هست و ضرر یا حرج هم نیست باید براى تهیّه آب به آنجا برود، امّا اگر گمان دارد آب هست رفتن به آن محل لازم نیست، ولى اگر گمان او قوى باشد، بنابر احتیاط واجب، باید براى تهیّه آب به آنجا برود.

مسأله 718: لازم نیست خود انسان، در جستجوى آب برود، بلکه مى تواند کسى را که به گفته او اطمینان دارد، بفرستد و در این صورت اگر یک نفر از طرف چند نفر برود کافى است.

مسأله 719: اگر احتمال دهد داخل بار سفر خود، یا در منزل و یا در قافله آب باشد، باید به قدرى جستجو نماید که به نبودن آب یقین کند، یا از پیدا کردن آن ناامید شود.

مسأله 720: اگر پیش از وقت نماز، جستجو نماید و آب پیدا نکند و تا وقت نماز همان جا بماند، چنانچه احتمال عقلایى دهد که آبى جدیداً حاصل شده و اگر جستجو کند پیدا مى کند، بنابر احتیاط دوباره در جستجوى آب برود.

مسأله 721: اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، جستجو کند و آب پیدا نکند و تا وقت نماز دیگر در همان جا بماند، چنانچه احتمال عقلایى دهد که آب پیدا شده، بنابر احتیاط دوباره در جستجوى آب برود.

مسأله 722: اگر وقت نماز تنگ باشد، یا از دزد و درنده بترسد و یا جستجوى آب موجب ضرر یا حرج باشد، جستجو لازم نیست.

مسأله 723: اگر در جستجوى آب نرود، تا وقت نماز تنگ شود، گناه کرده، ولى نمازش با تیمّم صحیح است.

مسأله 724: کسى که یقین دارد آب پیدا نمى کند، چنانچه دنبال آب نرود و در وسعت وقت با تیمّم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد اگر جستجو مى کرد، آب پیدا مى شد نمازش باطل است.

مسأله 725: اگر به اندازه معمول جستجو کرده و آب پیدا نکند و با تیمّم نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد، در جایى که جستجو کرده آب بوده نماز او صحیح است، مگر وقت باقى باشد که در این صورت بنابر احتیاط مستحب نماز را دوباره بخواند.

مسأله 726: کسى که یقین دارد وقت نماز تنگ است، اگر بدون جستجو با تیمّم، نماز بخواند و بعد از نماز بفهمد براى جستجو وقت داشته، بنابر احتیاط واجب دوباره نمازش را بخواند و اگر وقت گذشته قضا نماید.

مسأله 727: اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضو داشته باشد و بداند اگر وضوى خود را باطل کند، تهیّه آب براى او ممکن نیست، یا نمى تواند وضو بگیرد چنانچه بتواند وضوى خود را نگه دارد بدون ضرر یا حرج، نباید آن را باطل نماید.

مسأله 728: اگر پیش از وقت نماز وضو داشته باشد و بداند اگر وضوى خود را باطل کند، تهیّه آب براى او ممکن نیست، چنانچه بتواند بدون ضرر یا حرج وضوى خود را نگه دارد، بنابر احتیاط آن را باطل نکند.

  مسأله 729: کسى که فقط به مقدار وضو، یا به مقدار غسل آب دارد و مى داند اگر آن را بریزد آب پیدا نمى کند، چنانچه وقت نماز داخل شده باشد، ریختن آن حرام است و بنابر احتیاط پیش از وقت نماز نیز آن را نریزد.

مسأله 730: کسى که مى داند آب پیدا نمى کند، اگر بعد از داخل شدن وقت نماز، وضوى خود را باطل کند، یا آبى که دارد بریزد گناه کرده، ولى نمازش با تیمّم صحیح است، اگرچه بنابر احتیاط مستحب دوباره آن را بخواند.

مورد دوم
مسأله 731: اگر بر اثر پیرى، یا ترس از دزد، جانور و مانند آن، یا نداشتن وسیله اى که آب را از چاه بکشد، دسترسى به آب نداشته باشد، باید تیمّم کند و همچنین اگر تهیّه کردن آب، یا استعمال آن به قدرى مشقّت داشته باشد که نتواند آن را تحمّل نماید.

مسأله 732: اگر براى کشیدن آب چاه، دلو، ریسمان و مانند آن لازم دارد و مجبور است بخرد، یا کرایه نماید، گرچه قیمت آن چند برابر معمول باشد، باید تهیّه کند و همچنین است اگر آب را چندین برابر قیمتش بفروشند، ولى اگر تهیّه آن به قدرى پول مى خواهد که نسبت به حال او ضرر دارد یا عُرفاً عُسر و حَرَج باشد، واجب نیست تهیّه نماید.

مسأله 733: اگر ناچار شود براى تهیّه آب قرض کند باید قرض نماید، ولى کسى که مى داند یا گمان دارد که نمى تواند قرض خود را بدهد، واجب نیست قرض کند.

مسأله 734: اگر کندن چاه مشقّت ندارد، باید براى تهیّه آب، چاه بکند.

مسأله 735: اگر کسى مقدارى آب، بى منّت به او ببخشد باید قبول کند، ولى چنانچه منّتى در کار باشد قبول آن لازم نیست.

مورد سوم
مسأله 736: اگر از استعمال آب بر جان خود بترسد، یا بیم داشته باشد که بر اثر استعمال آن، مرضى یا عیبى در او پیدا شود، یا بیماریش طولانى شده، یا شدّت پیدا کند و یا به سختى معالجه شود، باید تیمّم نماید، ولى اگر مثلا آب گرم براى او ضرر ندارد، باید با آب گرم وضو بگیرد یا غسل کند.

مسأله 737: لازم نیست یقین کند آب براى او ضرر دارد، بلکه اگر احتمال ضرر بدهد، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد و از آن احتمال، ترس براى او پیدا شود، باید تیمّم کند.

مسأله 738: کسى که مبتلا به درد چشم است و آب براى او ضرر دارد، باید تیمّم نماید.

مسأله 739: اگر بر اثر یقین یا ترس ضرر، تیمّم کند و پیش از نماز بفهمد آب برایش ضرر ندارد، تیمّم او باطل است. و اگر بعد از نماز بفهمد، بنابر احتیاط باید دوباره نماز را با وضو یا غسل بخواند. و اگر وقت گذشته، قضا نماید.

مسأله 740: کسى که مى داند آب برایش ضرر ندارد، چنانچه غسل کند، یا وضو بگیرد و بعد بفهمد آب براى او ضرر داشته، وضو و غسل او صحیح است.

مورد چهارم
مسأله 741: هرگاه بترسد اگر آب را براى وضو یا غسل مصرف کند، خود یا همسر یا اولاد یا رفیق و یا کسانى که به او مربوطند، مانند خدمتکار، یا هر انسانى که حفظ جان او واجب است از تشنگى بمیرد، یا بیمار گردد و یا به قدرى تشنه شود که تحمّل آن مشقّت دارد، باید به جاى وضو و غسل، تیمّم نماید. و نیز اگر بترسد حیوانى که محترم است از تشنگى تلف شود، باید آب را به حیوان بدهد و تیمّم نماید. و همچنین است اگر بترسد که بعد تشنه شود، باید آب را نگه دارد و تیمّم کند.

مسأله 742: اگر غیر از آب پاکى که براى وضو یا غسل دارد، آب نجسى نیز به مقدار آشامیدن خود و کسانى که به او مربوطند داشته باشد، باید آب پاک را براى آشامیدن بگذارد و با تیمّم نماز بخواند، ولى چنانچه آب را براى حیوان بخواهد، باید آب نجس را به آن بدهد و با آب پاک، وضو و غسل را انجام دهد.

مورد پنجم
مسأله 743: کسى که بدن یا لباسش نجس است و کمى آب دارد که اگر با آن وضو بگیرد یا غسل کند، براى آب کشیدن بدن یا لباس نمى ماند، باید بدن یا لباس را آب بکشد و با تیمّم نماز بخواند و بنابر احتیاط مستحب، اوّل نجاست را برطرف کند سپس تیمّم نماید، امّا اگر چیزى نداشته باشد که بر آن تیمّم کند، باید آب را براى وضو یا غسل مصرف نموده و با بدن یا لباس نجس نماز بخواند.

مورد ششم
مسأله 744: اگر غیر از آب یا ظرفى که استعمال آن حرام است، آب یا ظرف دیگرى ندارد، مثلا آب یا ظرفش غصبى است و غیر از آن، آب و ظرف دیگرى ندارد، باید به جاى وضو و غسل تیمّم کند.

مورد هفتم
مسأله 745: هرگاه وقت به قدرى تنگ باشد که اگر وضو بگیرد، یا غسل کند، تمام نماز یا مقدارى از آن، بعد از وقت خوانده مى شود، باید تیمّم کند.

مسأله 746: اگر عمداً نماز را به قدرى تأخیر بیندازد که وقت وضو یا غسل نداشته باشد گناه کرده، ولى نماز او با تیمّم صحیح است.

مسأله 747: کسى که شک دارد اگر وضو بگیرد یا غسل کند، براى نماز وقت مى ماند یا نه، باید وضو یا غسل را بجا آورد.

مسأله 748: کسى که به جهت تنگى وقت تیمّم کرده، چنانچه بعد از نماز، آبى که داشته از دستش برود، اگرچه تیمّم خود را باطل نکرده، در صورتى که وظیفه اش تیمّم باشد، باید براى نمازهاى بعد دوباره تیمّم نماید، امّا اگر بلافاصله بعد از نماز، آب تلف شود، ظاهراً همان تیمّم کفایت مى کند.

مسأله 749: کسى که آب دارد، اگر به جهت تنگى وقت، با تیمّم مشغول نماز شود و در بین نماز آبى که داشته از دستش برود، چنانچه وظیفه اش تیمّم باشد ظاهراً همان تیمّم، براى نمازهاى بعد کافى است.

مسأله 750: اگر انسان به اندازه اى وقت دارد که مى تواند وضو بگیرد یا غسل کند و نماز را بدون کارهاى مستحب آن، مانند اقامه و قنوت بخواند، باید غسل کند یا وضو بگیرد و نماز را بدون کارهاى مستحب بجا آورد، بلکه اگر براى سوره نیز وقت ندارد باید غسل کند، یا وضو بگیرد و نماز را بدون سوره بخواند.
 

چیزهایى که تیمّم بر آن صحیح است

مسأله 751: تیمّم بر خاک، ریگ، کلوخ و سنگ صحیح است و اگر خاک ممکن باشد بهتر است بر چیز دیگر تیمّم نکند و اگر خاک نباشد، بر ریگ و اگر ریگ نباشد، بر کلوخ و چنانچه کلوخ نباشد، بر سنگ تیمّم نماید.

مسأله 752: تیمّم بر سنگ گچ، سنگ آهک و گچ پخته صحیح است، ولى بر سنگ معدن، مانند سنگ عقیق، تیمّم باطل مى باشد.

مسأله 753: اگر خاک، ریگ، کلوخ و سنگ پیدا نشود، باید بر گرد و غبارى که در فرش، لباس و مانند آن است تیمّم نماید و چنانچه گرد پیدا نشود، باید بر گِل تیمّم کند و اگر گِل پیدا نشود، واجب است که نماز را بدون تیمّم بخواند و بنابر احتیاط مستحب بعد قضاى آن را بجا آورد.

مسأله 754: اگر بتواند با تکاندن فرش و مانند آن، خاک تهیّه کند، تیمّم بر گَرد و غبار باطل است و اگر بتواند گِل را خشک کند و از آن خاک تهیّه نماید، تیمّم بر گِل باطل مى باشد.

مسأله 755: کسى که آب ندارد، اگر برف یا یخ داشته باشد، چنانچه ممکن است - بدون ضرر و حرج - باید آن را آب کند و با آن وضو بگیرد، یا غسل نماید ولو مثل روغن مالى باشد و اگر ممکن نیست و چیزى که تیمّم بر آن صحیح است ندارد، لازم نیست با برف یا یخ، اعضاى وضو یا غسل را نمناک کند. یا بر یخ یا برف تیمّم نماید، ولى در صورت اخیر نمازى را که بدون وضو یا غسل و تیمّم ( فاقد الطهورَیْن ) خوانده بنابر احتیاط مستحب قضا کند.

مسأله 756: اگر با خاک و ریگ، چیزى مانند کاه که تیمّم بر آن باطل است مخلوط شود، نمى توان بر آن تیمّم کند، ولى اگر آن چیز به اندازه اى کم باشد که در خاک یا ریگ، از بین رفته حساب شود، تیمّم بر آن خاک و ریگ صحیح است.

مسأله 757: اگر چیزى ندارد که بر آن تیمّم کند، چنانچه ممکن است و ضررى یا حرجى نباشد باید با خریدن و مانند آن تهیّه نماید.

مسأله 758: تیمّم بر دیوارى که از گل ساخته شده صحیح است. و بنابر احتیاط مستحب با بودن زمین یا خاک خشک، بر زمین یا خاک نمناک تیمّم نکند.

مسأله 759: چیزى که بر آن تیمّم مى کند، باید پاک باشد و اگر چیز پاکى که تیمّم بر آن صحیح است نباشد، باید نماز را بجا آورد و بنابر احتیاط مستحب آن را قضا کند.

مسأله 760: اگر یقین داشته باشد که تیمّم بر چیزى صحیح است و بر آن تیمّم نماید و بعد بفهمد تیمّم بر آن باطل بوده، نمازهایى را که با آن تیمّم خوانده، باید دوباره بخواند.

مسأله 761: باید چیزى که بر آن تیمّم مى کند و مکان آن چیز، غصبى نباشد، پس اگر بر خاک غصبى تیمّم کند، یا خاکى را که مال خود اوست بى اجازه در ملک دیگرى بگذارد و بر آن تیمّم نماید تیمّم باطل مى باشد.

مسأله 762: تیمّم در فضاى غصبى باطل است، پس اگر در ملک خود، دستها را بر زمین بزند و بى اجازه داخل ملک دیگرى شود و دستها را بر پیشانى بکشد، تیمّم باطل مى باشد.

مسأله 763: تیمّم بر چیز غصبى، یا در فضاى غصبى و یا بر چیزى که در ملک غصبى است، در صورتى باطل است که انسان بداند غصب است و عمداً تیمّم کند، امّا اگر نداند یا فراموش کرده باشد، تیمّم او صحیح است، ولى اگر چیزى را خودش غصب کند و فراموش نماید غصب کرده و بر آن تیمّم کند، یا ملکى را غصب نماید و فراموش کند غصب کرده و چیزى را که بر آن تیمّم مى کند در آن ملک بگذارد و یا در فضاى آن ملک تیمّم نماید، بنابر احتیاط به آن تیمّم اکتفا نکند و اگر نماز خوانده دوباره بخواند.

مسأله 764: کسى که در جاى غصبى زندانى است، لازم است نماز بخواند و اگر یقین دارد آب یا خاک او نیز غصبى است، بدون وضو یا تیمّم نماز بخواند و بنابر احتیاط قضا نماید.

مسأله 765: مستحب است چیزى که بر آن تیمّم مى کند، گردى داشته باشد که بر دست بماند. و بعد از زدن دست بر آن، مستحب است، دست را بتکاند تا گرد آن بریزد.

مسأله 766: تیمّم بر زمین گود، خاک جاده و زمین شوره زار که نمک، روى آن را نگرفته مکروه است، امّا اگر نمک روى آن را گرفته باشد باطل است.

کیفیت تیمّم بدل از وضو
مسأله 767: در تیمّم بدل از وضو، چهار چیز واجب است. اوّل: نیّت. دوم: زدن کف دو دست باهم، بر چیزى که تیمّم بر آن صحیح است. سوم: کشیدن کف هر دو دست به تمام پیشانى و دو طرف آن، از جایى که مو مى روید تا ابروها و بالاى بینى و بنابر احتیاط دستها را بر روى ابروها نیز بکشد. چهارم: کشیدن کف دست چپ، به تمام پشت دست راست و بعد از آن، کشیدن کف دست راست به تمام پشت دست چپ، از مچ تا سر انگشتان.

کیفیت تیمّم بدل از غسل
مسأله 768: در تیمّم بدل از غسل، بعد از نیّت به دستورى که در مسأله پیش گفته شد، دستها را بر زمین بزند و به پیشانى و دستها بکشد و بنابر احتیاط مستحب یک مرتبه دیگر دستها را بر زمین بزند و به پشت دستها بکشد. و بهتر است تیمّم، چه بدل از وضو باشد، چه بدل از غسل، به این ترتیب انجام شود: یک مرتبه دستها را بر زمین بزند و به پیشانى و پشت دستها بکشد و یک مرتبه دیگر نیز بر زمین بزند و پشت دستها را مسح نماید.
 

مسائل متفرّقه تیمّم

مسأله 769: اگر مختصرى از پیشانى و پشت دست ها را مسح نکند تیمّم باطل است، از روى عمد باشد، یا مسأله را نداند و یا فراموش کرده باشد، ولى دقّت زیاد، لازم نیست و همین که بگویند تمام پیشانى و پشت دستها، مسح شده کافى است.

مسأله 770: براى آنکه یقین کند تمام پشت دست را مسح کرده، باید مقدارى بالاتر از مچ را مسح نماید، ولى مسح بین انگشتان لازم نیست.

مسأله 771: پیشانى و پشت دستها را، باید از بالا به پایین مسح نماید و کارهاى تیمّم را باید پشت سرهم، بجا آورد و اگر بین آن به قدرى فاصله دهد که نگویند تیمّم مى کند، باطل است.

مسأله 772: در هنگام نیّت، باید معیّن کند که تیمّم او بدل از غسل است یا بدل از وضو و اگر بدل از غسل باشد، باید آن غسل را معیّن نماید و چنانچه اشتباهاً به جاى بدل از وضو، بدل از غسل یا به جاى بدل از غسل، بدل از وضو نیّت کند، یا مثلا در تیمّم بدل از غسل جنابت، بدل از غسل مسّ میّت، نیّت نماید، اگر بر وجه تقیید نباشد، تیمّم او صحیح است.

مسأله 773: در تیمّم باید پیشانى، کف دستها و پشت دستها پاک باشد و اگر کف دست، نجس باشد و نتواند آن را آب بکشد، تیمّم با کفِ دستِ نجس کافى است، مگر آنکه نجاست آن به چیزى که بر آن تیمّم مى کند، سرایت کند و خشک کردن آن نیز ممکن نباشد، در این صورت باید با پشت دست تیمّم نماید.

مسأله 774: انسان باید براى تیمّم، انگشتر را از دست بیرون آورد. و اگر در پیشانى، یا پشت دستها و یا در کف دستها مانعى باشد، مثلا چیزى به آن چسبیده است، باید بر طرف نماید.

مسأله 775: اگر پیشانى یا پشت دستها زخم است و پارچه یا چیز دیگرى را که بر آن بسته، نمى تواند باز کند، باید دست را روى آن بکشد و همچنین اگر کف دست زخم باشد و پارچه یا چیز دیگرى را که بر آن بسته نتواند باز کند، باید دست را با همان پارچه بر چیزى که تیمّم بر آن صحیح است بزند و به پیشانى و پشت دستها بکشد.

مسأله 776: اگر پیشانى و پشت دستها مو داشته باشد اشکال ندارد، ولى اگر موى سر، روى پیشانى آمده باشد، باید آن را کنار بزند.

مسأله 777: اگر احتمال دهد در پیشانى و کف دستها، یا پشت دستها مانعى هست، چنانچه احتمال او در نظر مردم بجا باشد، باید جستجو نماید تا مطمئن شود مانعى نیست.

مسأله 778: اگر وظیفه او تیمّم است و نمى تواند تیمّم کند، باید نایب بگیرد. و کسى که نایب مى شود باید او را با دست خود او، تیمّم دهد و اگر ممکن نباشد، نه به زدن دست و نه به گذاردن آن، باید نایب دست خود را بر چیزى که تیمّم بر آن صحیح است بزند و به پیشانى و پشت دستهاى او بکشد.

مسأله 779: اگر در بین تیمّم، شک کند قسمتى از آن را فراموش کرده یا نه، باید آن قسمت را با آنچه بعد از آن است بجا آورد.

مسأله 780: اگر بعد از مسح دست چپ، شک کند درست تیمّم کرده یا نه، تیمّم او صحیح است.

مسأله 781: کسى که وظیفه اش تیمّم است، نمى تواند پیش از وقت نماز، براى نماز تیمّم کند، ولى اگر براى کار واجب دیگرى یا امر مستحبى تیمّم کند و تا وقت نماز، عذر او باقى باشد، مى تواند با همان تیمّم نماز بخواند.

مسأله 782: کسى که وظیفه اش تیمّم است، اگر بداند تا آخر وقت، عذر او باقى مى ماند، در وسعت وقت مى تواند با تیمّم نماز بخواند، ولى اگر بداند تا آخر وقت عذر او برطرف مى شود، باید صبر کند و با وضو یا غسل، نماز بخواند و نیز اگر امید دارد عذرش برطرف شود، بنابر احتیاط باید صبر کند و با وضو یا غسل نماز بخواند و یا در تنگى وقت با تیمّم نماز را بجا آورد.

مسأله 783: کسى که نمى تواند وضو بگیرد یا غسل کند، اگر احتمال ندهد عذرش به زودى برطرف شود، مى تواند نمازهاى قضاى خود را با تیمّم بخواند، ولى اگر احتمال دهد به زودى عذر او برطرف شود، خواندن نماز قضا براى او، اشکال دارد.

مسأله 784: کسى که نمى تواند وضو بگیرد یا غسل کند، جایز است نمازهاى مستحب مانند نافله هاى شبانه روز را که وقت معیّن دارد با تیمّم بخواند، ولى اگر احتمال دهد تا آخر وقت آنها، عذر او برطرف مى شود، بنابر احتیاط آنها را در اوّل وقتشان بجا نیاورد.

مسأله 785: کسى که باید بدل از غسل، تیمّم نماید، اگر بعد از تیمّم حَدَث اصغرى از او سرزند، مثلا بول کند، براى نمازهایش وضو کفایت مى کند و بنابر احتیاط مستحب، دوباره بدل از غسل تیمّم کند.

مسأله 786: اگر به جهت نداشتن آب، یا عذر دیگرى تیمّم کند، بعد از برطرف شدن عذر، تیمّم او باطل مى شود.

مسأله 787: چیزهایى که وضو را باطل مى کند، تیمّم بدل از وضو را نیز، باطل مى کند و چیزهایى که غسل را باطل مى نماید، تیمّم بدل از غسل را نیز، باطل مى نماید.

مسأله 788: کسى که نمى تواند غسل کند، اگر چند غسل بر او واجب باشد، یک تیمّم کافى است.

مسأله 789: کسى که نمى تواند غسل کند، اگر بخواهد عملى انجام دهد که براى آن غسل واجب است، باید بدل از غسل تیمّم نماید و اگر نتواند وضو بگیرد و بخواهد عملى انجام دهد که براى آن وضو واجب است، باید بدل از وضو تیمّم نماید.

مسأله 790: اگر بدل از غسل جنابت تیمّم کند، لازم نیست براى نماز وضو بگیرد، ولى اگر بدل از غسلهاى دیگر تیمّم کند، باید وضو بگیرد و اگر نتواند وضو بگیرد، باید تیمّم دیگرى نیز، بدل از وضو بنماید.

مسأله 791: اگر بدل از غسل، تیمّم نماید و بعد کارى کند که وضو را باطل مى کند، چنانچه براى نمازهاى بعد، نتواند غسل کند باید وضو بگیرد و بنابر احتیاط مستحب، بدل از غسل نیز تیمّم بنماید و اگر نمى تواند وضو بگیرد دو تیمّم کند یکى بدل از غسل - بنابر احتیاط مستحب - و دیگرى بدل از وضو، ولى اگر تیمّم او بدل از غسل جنابت باشد، چنانچه یک تیمّم نماید، به قصد انجام آنچه تکلیف اوست، کافى است. و بنابر اقوى، تیمّم بدل از وضو مى باشد.

مسأله 792: کسى که وظیفه اش تیمّم است، اگر براى کارى تیمّم کند، تا وقتى تیمّم و عذر او باقى است، کارهاى دیگرى که باید با وضو یا غسل انجام دهد، مى تواند بجا آورد، ولى اگر عذرش تنگى وقت بوده، فقط کارى را که براى آن تیمّم نموده، مى تواند انجام دهد و همچنین اگر براى خوابیدن، یا با وجود آب، براى نماز میّت تیمّم کرده باشد.

مسأله 793: در چند مورد، مستحب است نمازهایى را که با تیمّم خوانده، دوباره بخواند، اوّل: از استعمال آب ترس ضرر داشته و عمداً خود را جنب کرده و با تیمّم نماز خوانده باشد. دوم: مى دانسته یا گمان داشته که آب پیدا نمى کند و عمداً خود را جُنُب کرده و با تیمّم نماز خوانده است. سوم: از ترس شلوغى جمعیت و نرسیدن به نماز جمعه، آن را با تیمّم خوانده است.

مسأله 794: در چند مورد، بنابر احتیاط مستحب نمازى را که با تیمّم خوانده، دوباره بخواند، اوّل: عمداً تا آخر وقت، در جستجوى آب نرود و با تیمّم نماز بخواند و بعد بفهمد در صورت جستجو، آب پیدا مى کرد. دوم: عمداً نماز را تأخیر انداخته و در آخر وقت، با تیمّم نماز خوانده است. سوم: مى دانسته یا گمان داشته که آب پیدا نمى شود و آبى را که داشته ریخته است.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد