مقدمه
برای
عبادت وبندگی در پیشگاه خداوند مهربان و گزاردن نماز، باید ابتدا خود را
پاکیزه کرده، وضوبگیریم؛ یعنی - به دستوری که گفته می شود – دست و صورت خود
را بشوییم و با چهره ای شاداب، آماده نماز شویم. امام رضا (ع) فرمود: "آن
که به عبادت خدای بزرگ می ایستد، باید خود را از آلودگیها پاک کند، از سستی
و بی حالی دور باشد و با وضو، خود را برای سخن گفتن با خدای توانا، پاک و
آماده سازد". وضو، سبب پاکیزگی بدن وصفای روان آدمی است. البته در برخی
موارد باید به جای وضو "غسل" کرد که بعد از درس وضو به آن می پردازیم.
هرگاه کسی به دلائلی نتواند وضو بگیرد یاغسل کند باید به جای آن، عمل دیگری
به نام "تیمم" انجام دهد که با چگونگی آن نیز آشنا خواهیم شد.
وضو نور معنوی است.