حدیث امام رضا در زمینه‏ی فلسفه و اسرار نماز در قالب شعر

-علت تشریع نماز، توجه و اقرار به ربوبیت پروردگار است

آنان که ز راز عاشقی آگاهند

همواره مقیم این در و درگاهند

گنجینه‏ی جاودانه‏ی توحیدند

آیینه‏ی «لا اله الا لله‏ند»

ای ملک وجود از وجودت موجود!

ای اصل حیات و، اصل هر بود و نبود

هستی و همیشه جاودان خواهی بود

ای آیه‏ی بخشش! ای خداوند ودود!

من عاشق دلسوخته، تو محرم راز

آرم به در دولت تو روی نیاز

از دامن شب اگر نمی‏دارم دست‏

بر بوی وصال توست، ای بنده‏نواز!

-نماز، مبارزه با شرک و بت‏پرستی است

فریاد رهایی است، فریاد نماز

سبز است تمام باور از یاد نماز

راهی‏ست به خلوتگه اسرار خدا

گلهای ستاره‏ی سحرزاد نماز

-هدف نماز این است که انسان همواره هشیار و متذکر باشد. 

ز اسرار خدا، کسی خبردار شود

کز عطر خوش نماز، سرشار شود

یعنی که: ز خواب غفلت و بی‏خبری‏

با ذکر خدای خویش، بیدار شود

خوب است دری به سوی او باز کنیم‏

دل را نفسی به نور دمساز کنیم‏

هنگامه‏ی راز عاشقان است. بیا

تا با پر و بال عشق، پرواز کنیم‏

-نماز، اعتراف به گناهان و تقاضای بخشش از معاصی گذشته است

هنگامه‏ی هر بلا، ترا می‏خوانم‏

با زمزمه‏ی دعا، ترا می‏خوانم‏

اینجا منم و دست نیازی همه عمر

هر لحظه ترا، ترا، ترا می‏خوانم‏

ای آن که ز راز دل من آگاهی!

با دلشدگان آشنا، همراهی‏

ای راه گشاینده و ای بنده‏نواز!

بگذار به پیش پای من هم راهی‏

-فلسفه‏ی نماز این است که گرد و غبار فراموشکاری بر دل ننشیند

آوای دل عاشق آگاه، نماز

راهی به در خانه‏ی الله، نماز

خواهی که به سر منزل مقصود رسی‏

خورشید درخشنده‏ی این راه، نماز

تا با تو و با آینه‏ها دمسازم‏

با یاد تو و خیال تو، همرازم‏

در کار تو غرقم آن چنانی که مپرس‏

حتی نفسی به خود نمی‏پردازم‏

آیینه‏ی حق‏نما، نماز است، نماز

فرمان خدای ما، نماز است، نماز

امید که ره به سوی مقصود بریم‏

تا رهبر و رهنما، نماز است، نماز