از نکات اساسی مربوط به نماز، برپایی آن به صورت جماعت است. نماز جماعت پاداش بسیار،
برکات فراوان و فواید فردی آثار اجتماعی بسیار دارد.
شکوه مسلمانان و موحّدان را میرساند. ذوب شدن «فرد» در «جمع» در یک عبادت توحیدی
است. مقدمه وحدت و عامل تقویت روح برادری است.
نماز جماعت، زمینه شناخت افراد و مشکلات و نیازهای آنان است. نماز جماعت، بهترین و
بیشترین و پاکترین و کم خرجترین اجتماعات دنیاست. خار چشم دشمنان اسلام است. عامل
نظم، وحدت صفوف، وقتشناسی و مبارزه با فردگرایی و خودخواهی است. موجب شسته شدن
کینهها و کدورتها و پیدایش روحیه اخوّت دینی است. مستحب است انسان صبر کند تا
نماز را به جماعت بخواند. نماز به جماعت، از نماز اوّل وقتِ فُرادی با فضلیتتر
است و پاداش جماعت، هر چند مختصر و کوتاه برگزار شود، از نماز فُرادی که طولانی
بخوانند بیشتر است. (131) در حدیث آمده است: هرگاه عدد نمازگزاران در جماعت، از ده
نفر بیشتر شود، پاداشی نصیب نمازگزاران میشود که قابل بیان و شماره نیست.
در نماز جماعت، باید فردی عادل و متّقی و شایسته، امام جماعت شود و دیگران به او
اقتدا کنند.
این شرط، هم ملاک بودن تقوا و عدالت را بیان میکند و هم تبعیت از پیشگامان در صلاح
و پاکی را میآموزد. تحقیر نماز جماعت، تحقیر خداست و تعظیم آن، بزرگداشت فرمان
پروردگار است.
آنکه برای شرکت در نماز جماعت، از خانه بیرون میرود، یا در مسجد به انتظار برپایی
نماز جماعت به سر میبرد، در طول این مدّت پاداش پرداختن به نماز را میگیرد. (132)
در نماز جماعت، جمعیّت هر چه بیشتر باشد، ثوابش افزونتر است. در حدیث آمده است: هر
که نماز جماعت را دوست بدارد، خدا هم او را دوست میدارد. (133)
رسول خدا صلی الله علیه وآله فرمود: صفهای جماعت، همچون صفوف فرشتگان در آسمان
چهارم است. (134)