آثار پر بار نماز در دنیا و آخرت

د ـ نورانی شدن چهره

حضرت صادق ـ علیه السلام ـ می فرماید:

«صلوه اللّیل تبیّض الوجوه»[10]

 نماز شب، چهره ها را نورانی می کند.

نیز از پیامبر گرامی اسلام نقل شده است که فرمود:

«صَلوةُ اللَّیْلِ تُحَسِّنُ الْوَجْهَ وَ .....»[11]

 نماز شت چهره را زیبا می سازد.

 ه ـ استجابت دعا 

از دیگر آثار نماز، قبول شدن دعاها و رفع نیازهاست. نماز چون بین عبد و معبود پیوند برقرار می کند و نشانگر تلاش نمازگزار برای رسیدن به ملکوت اعلا و پیوستن به حق است، چنین تلاشی از نظر کردگار عالم مخفی نمانده، در مقابل، دعاهای او را قبول می کند و خواسته هایش را برآورده می سازد. رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود:

 «مَنْ‏ أَدَّى‏ فَرِیضَةً فَلَهُ‏ عِنْدَ اللَّهِ‏ دَعْوَةٌ مُسْتَجَابَة»[12]

 هر کس واجبی را انجام دهد، در نزد خدا یک دعای مستجاب دارد.

 امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود:

 «إذا أردت حاجهً، فصلِّ رکعتین وصلِّ علی محمّدٍ و آلِ مُحمَّدٍ و سل تعطه»[13]

 هرگاه حاجتی داشتی، دو رکعت نماز بخوان و بر محمد و آل او درود فرست و سپس از خداوند (خواسته خود را) بخواه که به تو داده می شود.

و ـ تأخیر عذاب دنیوی

 از آنجا که نماز یکی از بهترین عبادات و افضل آنها به شمار می رود و نمازگزار محبوب خداوند است و از جایگاه رفیعی برخوردار می باشد؛ سزاوار است که خداوند به احترام نماز و نمازگزار، خشم خود را از دیگران بردارد و از خطای آنها درگذرد. حضرت علی ـ علیه السلام ـ فرمود:

  

«گاهی خدا اراده می کند که مردمی را به خاطر گناهانشان طوری عذاب کند که احدی باقی نماند ولی در آن میان نمازگزار پیری را که با قدم های لرزان به جایگاه نماز می رود و کودکانی را که در حال تعلیم قرآن هستند می بیند، از عذاب آنها چشم پوشی کرده، آن را به تأخیر می اندازد.»[14]

 آثار اخروی

الف ـ رحمت و مغفرت الهی

بیشترین آثار عبادات، بویژه نماز در آخرت تجلّی پیدا می کند و نتایج آن در آخرت نسبت به دنیا بسیار بیشتر است. رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود:

«از آن هنگام که مؤمنی به نماز می ایستد، تا آنگاه که نمازش را به پایان می برد، رحمت از بالای سرش تا افق آسمان بر او سایه می افکند و فرشتگان، اطراف او را تا افق آسمان، در بر می گیرند.»[15]

همچنین فرمود:

«لَن یَلجَ النّار أحد یصلّی قَبْلَ طُلُوعِ الشَّمْسِ وَ قَبْلَ غُرُوبِهَا»[16]

کسی که پیش از طلوع و غروب آفتاب نماز گزارد داخل آتش نمی شود.

ب ـ راهیابی به عالم ملکوت

نماز برگ عبوری است در دست نمازگزار که او را تا اوج کمال و عالم ملکوت می رساند. رسول خدا ـ صلی اللّه علیه و آله ـ فرمود:

«وقتی بنده مؤمن برای نماز به پا می خیزد، درهای بهشت برایش گشوده می شود و پرده های میان او و خدای متعال برداشته می شود و همسران بهشتی به استقبال او می آیند.»[17]

نماز موجب تقرّب انسان های با تقوا به خداوند بزرگ است، چنان که علی ـ علیه السلام ـ فرمود:

«الصلوه قربان کلّ تقیّ»[18]

نماز نزدیک کننده متقین به خداوند است.

امام صادق ـ علیه السلام ـ دراین باره فرمود:

«ُ أَفْضَلُ مَا یَتَقَرَّبُ بِهِ الْعَبْدُ إِلَى اللَّهِ بَعْدَ الْمَعْرِفَةِ بِهِ الصَّلَاةُ و....»[19]

پس از خداشناسی و معرفت هیچ عاملی، بهتر از نماز انسان را به خدا نزدیک نمی کند.

رهبر معظّم انقلاب حضرت آیه ا... خامنه ای «دام ظله العالی» در بخشی از پیام خود به سمینار نماز با عنایت به این حدیث شریف فرمودند:

«هیچ وسیله ای محکمتر و دائمی تر از نماز برای ارتباط میان انسان با خدا نیست.»[20]

ج ـ ورود به بهشت

نمازگزاری که با انجام فرمان الهی به درجه بالایی از معرفت رسیده و به درگاه الهی تقرّب جسته؛ تنها بهشت سزاوار اوست. رسول خدا ـصلی اللّه علیه و آله ـ فرمود:

«مَنْ عَلِمَ أنَّ الصَّلاةَ حَقُّ واجِبٌ دَخَلَ الْجَنَّةَ»[21]

کسی که بداند نماز حقی است که خدا واجب کرده ، داخل بهشت می شود.

پی نوشتها

_______________________________________

[1] . عنکبوت (29)، آیه 45.

[2] . بحارالانوار، ج 82، صفحه 198.

[3] . سیری در فلسفه احکام، صفحه 46، به نقل از مجمع البیان، ج 8،صفحه 285.

[4] . بحارالانوار، ج 83، صفحه 126.

[5] . طه (20)، آیه 14.

[6] . رعد (13)، آیه 28.

[7] . صحیفه نور، ج 12، صفحه 148.

[8] . معارج (70)، آیات 20ـ23.

[9] . بقره ( 2)، آیه 153.

[10] . ثواب الاعمال و عقاب الاعمال، شیخ صدوق، صفحه 63، مکتبه الصدوق.

[11] . وسائل الشیعه، ج 5، صفحه 271.

[12] . بحارالانوار، ج 82، صفحه 208.

[13] . فروع کافی، ج 3، صفحه 479، بیروت.

[14] . ثواب الاعمال، صفحه 91.

[15] . فلاح السائل، سید بن طاووس، صفحه 160، دفتر تبلیغات اسلامی.

[16] . کنزالعمال، ج 7، صفحه 207.

[17] . همان، صفحه 212.

[18] . مستدرک الوسائل، ج 1، صفحه 175.

[19] . مجموعه ورام، ج 2، صفحه 86.

[20] . روزنامه اطلاعات، 16/7/70.

[21] . کنز العمال، ج 7، صفحه 201.